Niekończąca się opowieść

I tym razem nie poznała tego głosu. Nie słyszała go nigdy wcześniej - tego była pewna.

Bella otworzyła książkę telefoniczną na literze "H" i zaczęła szukać tajemniczego nieznajomego.

Jej wzrok przyciągnęło jedno nazwisko - Hale.

Nie znalazła nazwiska Hop, więc zaczęła szukać po E.

Ale, na E nie było żadnego nazwiska, więc wróciła do Hale i cos jej się przypomniało.

-Boże, Hale ? Przecież to Ci bliźniacy ze szkoły - pomyslała.

Była pewna, że ten chłopak- Jasper ma coś wspólnego, z tajemniczym głosem. Po prostu to czuła.

więc stwierdziła, że musi zacząć przykuwać do niego większą uwagę .

Następnego dnia postanowiła ubrać się do szkoły dość wyzywająco, mając nadzieję, że może Hale sam się do niej zbliży.

i nagle zauważyła, że patrzy się na nią, kto inny niż Hale, a sam jego kumpel z ławki Edward.

Otwarła usta ze zdziwienia, bo jeszcze nigdy wcześniej TEN Edward na nią nie spojrzał. Efekt był natychmiastowy - potknęła się o własne nogi, i uderzyła twarzą o róg ławki.

Na jej nieszczęście polała się krew.

Edward odskoczył od niej jak poparzony,a ona sama nie wiedziała co się dzieje.

Zdążyła tylko zauważyć czarne jak węgle oczy Hale'a, a potem już była tylko ciemność.

-Zemdlałam ! - poczułam, że ktoś mnie niesie na rękach, były twarde i wielkie, spojrzałam w górę i doznałam szoku, to był ten wielki sławny Emmet jak dobrze pamiętam, obok szedł jeszcze ktoś, ale nie wiedziałam kto dopóki nie usłyszałam tego barytonu:
-Tak zemdlałaś, chcieliśmy Ci jakoś pomóc.